เมื่อวันที่ 8 เมษายน พ.ศ. 2565 JTWC สังเกตเห็นการคงอยู่ของบริเวณการพาความร้อน 359 ไมล์ทะเล (665 กม.; 413 ไมล์) ทางตะวันตกเฉียงเหนือของปาเลา[2]เนื่องจากสภาพของพายุเอื้ออำนวยต่อการพัฒนา JMA จึงประกาศเป็นพายุดีเปรสชันนอกชายฝั่งตะวันออกของวิซายัสในวันนั้น[3][4] ในช่วงเวลาเดียวกัน PAGASA ประกาศว่าบริเวณหย่อมความกดอากาศต่ำได้ทวีความรุนแรงเป็นพายุดีเปรสชันและได้ตั้งชื่อว่าอากาโตน(Agaton)[5] โดยหน่วยงาน PAGASA เริ่มออก Tropical Cyclone Bulletins (TCBs) สำหรับพายุในวันนั้น[6] ในวันรุ่งขึ้น JTWC ได้ออก TCFA สำหรับพายุในภายหลัง[7] เวลา 03:00 UTC และJTWC ได้อัปเกรดเป็นพายุดีเปรสชันเขตร้อน และกำหนดตัวระบุ 03W[8]เมื่อวันที่ 10 เมษายน พ.ศ. 2565 JMA ได้อัปเกรดเป็นพายุโซนร้อน โดยกำหนดให้ชื่อ เมกี (Megi) 메기 เสนอชื่อโดยประเทศเกาหลีใต้ แปลว่า ปลาดุก,ปลาดุกอามูร์ [9]

ตั้งแต่วันที่ 8 เมษายน ถึง 10 เมษายน พายุได้เคลื่อนตัวไปตามภูมิภาควิซายัสตะวันออก ส่งผลให้มีฝนตกหนักในภูมิภาค [10] PAGASA ยกสัญญาณพายุขึ้นเป็นสัญญาณหมายเลข 2 เมื่อพายุเข้าใกล้ฝั่ง[11][12] และพายุโซนร้อนเมกีได้ขึ้นฝั่งครั้งแรก ในเกาะ Calicoan , Guiuanเวลา 07:30 PHT (23:30 UTC)[13] เมืองเซบูตกอยู่ภายใต้สภาวะภัยพิบัติหลังฝนตกหนัก[14] พายุโซนร้อนเมกี ได้คร่าชีวิตผู้คนไป 214 ราย[15]เหลือผู้สูญหาย 132 ราย บาดเจ็บ 8 ราย และพลิกคว่ำเรือสินค้าในออร์มอคหลังเกิดฝนตกหนัก ลมกระโชกแรง และน้ำท่วมฉับพลัน ส่งผลให้ประชาชนกว่า 775,846 คนต้องพลัดถิ่น[16][17][18][19] [20]ผู้ว่าราชการเมืองดาเวา เดอ โอโรประเมินความเสียหายทางการเกษตรในจังหวัดที่ 3.27 พันล้านเปโซฟิลิปปินส์ [21] จากข้อมูลของ PAGASA พายุโซนร้อนเมกี หยุดนิ่งอยู่ในอ่าวเลย์เตเป็นเวลาหลายชั่วโมงก่อนที่จะขึ้นฝั่งครั้งที่สองในบาซีย์ซามาร์[22] จากนั้นโซนร้อน เมกี ได้อ่อนกำลังลงเป็นพายุดีเปรสชัน หลังจากนั้นเคลื่อนตัวอย่างช้าๆ อยู่เหนือเกาะSamarและLeyteและPAGASA ได้ยกเลิกสัญญาณเตือนทั้งหมดออกขณะที่มันอ่อนกำลังเป็นหย่อมความกดอากาศต่ำในเที่ยงคืนของวันที่ 13 เมษายน พ.ศ. 2565[23]